zureckamalgorzata
FRANCISCO BRINES. HISZPANIA.
Pożegnanie
Już tam stoi, za rogiem, starość.
Jak drzewo bez liści. Zatrzymajmy się, na chwilę, tutaj, pod niebem,
które daje palmom złoty woal i połóż mi dłoń na ramieniu.
Odetchnijmy światłem, które przygasa, i odległości wydłuża: oszustwo,
które jest miłosierdziem któregoś z bogów.
Sprzyja trudnemu żegnaniu się z twoim życiem.
Musisz powrócić, i no nowo wyruszysz w drogę na tak ukochany świat;
Moja miłość i moje milczenie idą razem z tobą. Lecz poczekaj jeszcze do nocy;
kiedy ukaże się w górze pierwsza gwiazda, powiemy sobie do widzenia i odejdę samotnie.
Francisco Brines, Spain (1932)
[z:] “El ruido del mundo”[‘Zgiełk świata’], POINT Editions 1998 Przekład na angielski: Germain Droogenbroodt – Stanley Barkan
Przekład na polski: Mirosław Grudzień – Małgorzata Żurecka
POINT EDITIONS 2019